Iedereen in onze wijk kent de Theresiakerk
Als een centraal herkenningspunt staat de Theresiakerk op de kop van de Apeldoornselaan. Toen de kerk nog in gebruik was, was het gebouw voor veel mensen ook daadwerkelijk het middelpunt van de wijk. Inmiddels staat de kerk al ruim 15 jaar leeg. Bijna niemand ervaart meer de prachtige hoge ruimte binnenin.
Er zijn al veel plannen langs gekomen om het gebouw te herontwikkelen. Zo was er een concreet plan voor sloop en nieuwbouw. Inmiddels werkt ontwikkelaar Kavel Vastgoed in een plangroep met vertegenwoordigers uit de wijk aan een nieuw plan. De kerk blijft behouden: geen supermarkt met woontoren, maar een supermarkt met kerktoren! Naast de supermarkt zal er ruimte zijn voor een maatschappelijke bestemming, een plek waar wijkbewoners elkaar kunnen ontmoeten. Dat kan van alles zijn zolang het past binnen de maatschappelijke bestemming, van een buurtcafé, creatieve werkplaats tot misschien zelfs een klein theater. De invulling is nog helemaal open.
Het plan begint steeds concretere vormen aan te nemen. In vergelijking met het laatste ontwerp komt er nu een parkeergarage onder de kerk. Ook de positie van de entrees van de diverse functies is veranderd. In september van dit jaar ligt er een voorlopig ontwerp. Dat is ook het moment om het plan te delen met de buurt, tijdens een informatieavond.
Praat mee over de nieuwe toekomst
We vinden het belangrijk dat zoveel mogelijk wijkbewoners hun stem laten horen. Liefst niet alleen met ideeën, maar ook met concrete initiatieven. Want iedereen moet zich thuis voelen op deze plek. Denk vooral mee, en reageer via de reactiepagina. Alle ideeën en wensen worden verzameld en meegenomen in de verdere uitwerking van de plannen. Via deze site koppelen we terug wat de reacties zijn en wat de volgende stappen zijn om van de Theresiakerk ook echt een plek te maken waar de hele wijk graag komt.
De Theresiakerk is een markant gebouw, op de hoek van de Apeldoornselaan en de Dierenselaan in Den Haag.
De kerk is tussen 1929 en 1931 gebouwd, tegelijk met de rest van de wijk Rustenburg-Oostbroek. 100 jaar geleden werden de eerste plannen getekend voor de grote stadsuitbreidingen van de jaren ’20-’30. Van die tijd is ook deze bouwstijl. De kerk is gebouwd in de stijl van de Nieuwe Haagse School, een bouwstijl die kenmerkend is voor grote delen van Den Haag, en die nog altijd architectuurliefhebbers aantrekt. Tegenwoordig staat de jarendertigstijl weer volop in de belangstelling.
De kerk is het centrale onderdeel van het cultuurhistorisch aanzicht van de wijk. De Theresiakerk herkent iedere bewoner direct bij thuiskomst, het is een ankerpunt van het wijkgevoel. Je ziet de kerk al van ver, vanuit welke hoek je ook de wijk doorkruist. Tot 2006 was het gebouw in gebruik voor de katholieke eredienst. Nu is er het moment dat de kerk een nieuwe bestemming krijgt.
De Theresiakerk is ontworpen door N. Molenaar jr. en J.B. van Sante. Bijzonder zijn de ruime, rustgevende bogen in de centrale ruimte, de houten plafondconstructie en de ingenieuze lichtinval.
In de kerk is een gedenksteen te zien van de feestelijke eerste-steenlegging op 23 september 1930 – een steen die de verwachting uitspreekt van een lang bestaan voor dit gebouw. Ondanks sloop en verbouwingen in de wijk is het oorspronkelijk ontwerp van de straten en woningen nog altijd aanwezig. De kerk vormt daarbij de imposante markering van het planologisch vorkontwerp van de hoek Apeldoornselaan-Dierenselaan. Deze vorksplitsing is kenmerkend voor de stadsontwerpen van Berlage, de architect die de oorspronkelijke plannen voor de stadsuitbreidingen van die tijd maakte. De splitsing is in de wijk Rustenburg-Oostbroek nog zichtbaar.
Een plek met betekenis voor de wijk
Als katholiek gebouw was de Theresiakerk de plek van verbinding en bezinning in de wijk, gebouwd voor de arbeiders- en middenklasse in een tijd dat Den Haag sterk groeide. Ze gaf structuur aan het leven: naast de missen waren er activiteiten voor jongeren, werd er getrouwd, werden kinderen gedoopt en uitvaarten voor overledenen gehouden. Door de tijd zijn steeds nieuwe groepen naar onze wijk getrokken. Bijeenkomsten van bezinning en verbinding zijn verbrokkeld op verschillende plekken binnen en buiten de wijk. De uitdaging om mensen door verschillen in taal, geschiedenis en cultuur heen te verbinden is echter nog als vraagstuk belichaamd in het gebouw.